ਦੋ ਕਵਿਤਾਵਾਂ—✍️ਗੁਰਚਰਨ ਸੱਗੂ

1. ਜੇ ਬੰਸਰੀ ਬਣ ਜਾਵਾਂ

ਜੇ ਬੰਸਰੀ ਮੈ ਬਣ ਜਾਵਾਂ
ਹਰ ਦਿਲ ਦਾ ਫਿਰ ਇੱਕ ਗੀਤ ਬਣਾਂ
ਹਰ ਛੇਦ ਮੇਰਾ ਰੂਪ ਬਣੇ
ਸੱਤ ਸੁਰਾਂ ਸੰਗੀਤ ਬਣਾਂ
             ਜੇ ਬੰਸਰੀ ਮੈਂ ਬਣ ਜਾਵਾਂ

ਗੀਤਾਂ ਦੀ ਮੈਂ ਧੁਨ ਬਣਾਂ
ਬਿਸਮਿੱਲਾ ਸ਼ਹਿਨਾਈ ਬਣਾਂ
ਬੁੱਲੇਸ਼ਾਹ ਦੀ ਕਾਫੀ ਬਣ ਕੇ
ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਦੀ ਹੀਰ ਬਣਾਂ
             ਜੇ ਬੰਸਰੀ ਮੈਂ ਬਣ ਜਾਵਾਂ

ਡੁੱਬਦੀ ਸੋਹਣੀ ਪੀੜ ਬਣਾਂ
ਮਹੀਂਵਾਲ ਦੀ ਚੀਕ ਸੁਣਾਂ
ਮਿਰਜ਼ਾ ਸਾਹਿਬਾਂ ਘੋੜੀ ਛਮਕਾਂ
ਨਾ ਜੰਡ ਤੇ ਟੰਗੇ ਤੀਰ ਬਣਾਂ
            ਜੇ ਬੰਸਰੀ ਮੈਂ ਬਣ ਜਾਵਾਂ

ਰਾਤ ਅੰਧੇਰੀ ਜੁਗਨੂੰ ਬਣਾਂ
ਸਤਰੰਗੀ ਸਾਵਣ ਬਣਾਂ
ਪੱਤਝੜ ਰੁੱਤੇ ਪੱਤੇ ਕਿਰਦੇ
ਗਲ਼ਵੱਕੜੀ ਮੈਂ ਨੀਰ ਬਣਾਂ
           ਜੇ ਬੰਸਰੀ ਮੈਂ ਬਣ ਜਾਵਾਂ

ਅੰਬਰੀਂ ਉੱਡਦਾ ਪੰਖ ਬਣਾਂ
ਸਾਗਰ ਡੂੰਘੇ ਮੱਛ ਬਣਾਂ
ਤੇਜ਼ ਹਵਾਵਾਂ ਰੇਗਿਸਤਾਨੀ
ਊਠਾਂ ਦੀ ਮੈਂ ਪੈੜ ਬਣਾਂ
           ਜੇ ਬੰਸਰੀ ਮੈਂ ਬਣ ਜਾਵਾਂ

ਨਨਕਾਣੇ ਦੀ ਧਰਤ ਬਣਾਂ
ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੀ ਤੁਕ ਬਣਾਂ
ਲਾਲੋ ਦੀ ਮੈਂ ਬਣ ਕੇ ਰੋਟੀ
ਨਾ ਭਾਗੋ ਦੀ ਖੀਰ ਬਣਾਂ
           ਜੇ ਬੰਸਰੀ ਮੈਂ ਬਣ ਜਾਵਾਂ

ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਦਾ ਦਰਦ ਬਣਾਂ
ਸਿਵਿਆਂ ਦੀ ਨਾ ਰਾਖ ਬਣਾਂ
ਜੰਗਲ ਬੇਲੇ ਬਣ ਹਵਾਵਾਂ
ਹਰ ਮਰਦੇ ਦਾ ਸਾਹ ਬਣਾਂ
          ਜੇ ਬੰਸਰੀ ਮੈਂ ਬਣ ਜਾਵਾਂ
*
(28.04.2021)
*

2. ਨੂਰਾਂ ਬੀਬੀ ਦੀ ਮਜ਼ਾਰ 

ਫੁੱਲ ਪੱਤੇ ਤਾਰੇ ਜਗਦੇ ਦੀਵੇ
ਜ਼ਹਿਰ ਪਿਆਲਾ ਭਰ ਕੇ ਪੀਵੇ
ਸ਼ਾਮ ਦੀ ਮਾਲਾ ਤੜਕੇ ਸੰਖ
ਨੂਰਾਂ ਕਬਰੀਂ ਜਗਦੇ ਦੀਵੇ

ਉਸਦੀ ਮਾਲਾ ਟੁੱਟੀ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਹੈ ਘੁੰਮ ਰਹੀ
ਜੇ ਟੁੱਟੇ ਤਾਂ ਖੰਭ ਸੀ ਉਸ ਦੇ
ਕੋਇਲ ਫਿਰ ਵੀ ਕੂਕ ਰਹੀ

ਤਿੜਕ ਤਿੜਕ ਕੇ ਚੂਰੀ ਹੋਇਆ
ਫਿਰ ਵੀ ਦਿਲ ਅਰਮਾਨ ਰਿਹਾ
ਮਛਲੀ ਅੱਖ ਅਸਮਾਨੀ ਵੇਖੇ
ਕਿਧਰੋਂ ਆ ਤੂਫ਼ਾਨ ਰਿਹਾ

ਵਿਹੜੇ ਉਸ ਦੇ ਧੂਣੀ ਲੱਗੀ
ਸੱਧਰਾਂ ਤੇ ਕੁੱਝ ਗੀਤਾਂ ਦੀ
ਗੱਡੀਆਂ ਵਾਲੇ ਆਏ ਤੇ ਤੁਰ ਗਏ
ਛੱਡ ਗਏ ਲੱਪ ਪ੍ਰੀਤਾਂ ਦੀ

ਮੜ੍ਹੀ ਤਾਂ ਹੁਣ ਦਰਗਾਹ ਹੈ ਬਣ ਗਈ
ਲੋਕੀਂ ਅਵਾਣ ਵੱਤ ਵਹੀਰਾਂ
ਢੋਲ ਵੱਜਾਂਦੇ ਚਿਮਟੇ ਖੜਕਣ
ਮੰਨਤਾਂ ਮੰਗਣ ਸੱਚੇ ਪੀਰਾਂ

ਗੱਡੀਆਂ ਵਾਲੇ ਜਦ ਵੀ ਆਵਣ
ਇਸ ਦਰਗਾਹ ਹੀ ਠਹਿਰਨ
ਜਿਸ ਧੀ ਨੂੰ ਜ਼ਹਿਰ ਪਿਲਾਈ
ਉਸਦੀ ਛਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿਵਣ
*
(7.04.2021)
***
169
***