1. ਰੱਬਾ! ਪਿਉ ਨੂੰ….
ਮਾਂ ਨੂੰ ਤੂੰ ਖੋਹ ਕੇ ਲੈ ਗਿਆ ਪਿਉ ਨਾਲ ਮੈਂ ਦਿਲ ਨੂੰ ਫੋਲਾਂ ਪਿਉ ਦੇ ਨਾਲ ਸਭ ਪੇਕੇ ਹੱਸਣ ਅੰਮੜੀ ਜਾਏ ਸੁਖੀ ਹੀ ਵੱਸਣ ਪਿਉ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਪੇਕਾ ਜਾਪੇ ਦੁੱਖ-ਸੁੱਖ ਪਿਉ ਧੀ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦੇ 2. ਮਾਏ ! ਨੀ ਮਾਏ! ਮਾਏ! ਨੀ ਮਾਏ! ਤੇਰਾ ਪੁੱਤ ਪਿਆ ਘਬਰਾਏ। ਦਿਨ ਚੜ੍ਹੇ ਘਰੋਂ ਤੁਰ ਹੈ ਪੈਂਦਾ ਹਰਿਆਲੀ ਗਈ ਮੁਰਝਾਏ ਮੰਡੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਭਾਅ ਨਾ ਮਿਲਦਾ ਮਾਏ ਨੀ! ਤੇਰੀ ਮਮਤਾ ਸਵਾਲ ਉਠਾਏ ਬਾਪੂ ਦੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਦੀ ਬੇਵੱਸੀ ਪੁੱਛਦੀ ਹਾਰ ਕੇ ਵਿਦੇਸ਼ ਤੁਰ ਪਿਆ ਅੱਜ ਨੀ 3. ਕੀ ਲਿਖਾਂ. …. ਭੋਲੇ ਨੈਣਾਂ ਵਿੱਚ ਜੋ ਸੁਪਨੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਕੀ ਲਿਖਾਂ? ਫਿੱਕੀ ਪੈ ਰਹੀ ਹੈ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੀ ਜਾਪੇ ਤਸਵੀਰ ਜਗ ਦਾ ਮੇਲਾ ਹੈ ਅਜੀਬ, ਕਿ ਹੈ ਇਕ ਮਜ਼ਾਕ? ਦਰਦੇ-ਦਿਲ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ ਨਹੀ ਜੋ ਮੇਰੇ ਮੀਤ ਨੈਣੀਂ ਸੀ ਜੋ ਬੀਜੇ ਸੁਪਨੇ ਹੋਏ ਨੀਲਾਮ ਕਿਉਂ? ਪਿਆਰ ਨੂੰ,ਰੂਹਦਾਰ ਨੂੰ ਤੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਰੋਸ਼ਨੀ ਤੇ ਹੋਠਾਂ ਉੱਤੇ ਹਾਸੇ ਆਏ। ਮੰਗਾਂ ਲੈ ਕੇ ਤੁਰੇ ਸੀ ਘਰ-ਬਾਹਰ ਛੱਡ ਕੇ ਨਿੱਤ ਨਵੇਂ ਸੂਰਜਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸਦਾ ਆਸ ਜਾਗੇ ਚਾਵਾਂ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਤੇ ਡਾਕੇ ਪੈਗੇ ਜਾਪਦੇ ਸੀ ਖੁਸ਼ੀ ਤੇ ਉਮੰਗ ਸਾਡੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਗ ਪਈ ਰੂਹ ਦੀ ਸੁਣ ਪੁਕਾਰ ਓ ਮਾਹੀ। ਨਾ ਕਰ ਸਾਨੂੰ ਖੁਆਰ ਓ ਮਾਹੀ। ਰੋਂਦੇ ਹਾਂ ਯਾਰੋ-ਯਾਰ ਓ ਮਾਹੀ। ਤੈਥੋਂ ਗਏ ਅਸੀਂ ਹਾਰ ਓ ਮਾਹੀ। ਇੰਝ ਨਾ ਠੋਕਰ ਮਾਰ ਓ ਮਾਹੀ। ਕਦੇ ਤਾਂ ਲੈ ਸਾਡੀ ਸਾਰ ਓ ਮਾਹੀ। ਤੈਥੋਂ ਜਿੰਦ ਦੇਵਾਂ ਵਾਰ ਓ ਮਾਹੀ। ਜਾਵਾਂ ਮੈਂ ਬਲਿਹਾਰ ਓ ਮਾਹੀ। ਹਿਜ਼ਰੀ ਫੱਟ ਨਾ ਮਾਰ ਓ ਮਾਹੀ। ਉਦਾਸੀ ਦੀ ਨਹੀ, ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਿਆ ਕਰ ਤੂੰ। ਭੁੱਲ ਜਾ ਸਾਰੇ ਸ਼ਿਕਵੇ ਅਤੇ ਸਭ ਸ਼ਕਾਇਤਾਂ ਛੱਡ ਦੇ ਫੁੱਲ ਕਲੀਆਂ ਹਰਿਆਵਲ ਸਭ ਇਹੋ ਪੁਕਾਰਦੇ ਰੂਹ ਨਾਲ ਰੂਹ ਦਾ ਨਾਤਾ ਰੱਖਿਆ ਕਰ ਮੂੰਹ ਰੱਖਣੀ ਨਾ ਕਰਿਆ ਕਰ, ਸਾਂਝਾ ਦਿਲੋਂ ਹੀ ਪਾ ਜਗ ਮੇਲੇ ਵਿੱਚ ਕੀ ਹੋਣਾ ਕੀ ਨਹੀ ਸਭ ਛੱਡ ਦੇ |
*** 568 *** |