ਉਹ ਘੜੀ—ਕਮਲਜੀਤ ਕੌਰ, ਸ਼ੇਰਗੜ੍ਹ

ਜਦ ਸਰਸਾ ਪਾਇਆ ਵਿਛੋੜਾ,
ਰੋਇਆ ਅੰਬਰ ਹੋਣਾ,
ਤੇ ਸਹਿਮ ਗਈ ਉਹ ਰਾਤ ਹੋਣੀ,
ਨਾਂ ਥਕੇ ਹੋਣੇ ਤੇ ਨਾ ਡਰੇ ਹੋਣੇ,
ਮੇਰੇ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਦੇ ਉਹ ” ਚਾਰ ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਦੇ”
ਕੈਸੀ ਉਹ ਘੜੀ ਹੋਣੀ…..

ਪਹਿਲਾਂ “ਅਜੀਤ” ਵਾਰਿਆ ਫੇਰ “ਜੁਝਾਰ”,
ਤੇ ਠੰਡੇ ਬੁਰਜ ਵਿੱਚ ਰੱਖੇ
” ਜੋਰਾਵਰ” ਤੇ “ਫਤਿਹ” ਵੀ ਨੀਹਾਂ ਵਿੱਚ ਚਿਣੇ ਗਏ,
ਡਰੇ ਸ਼ਾਹਸ਼ਾਲ ਬੇਗ ਤੇ ਬਾਹਸ਼ਾਲ ਬੇਗ ਵੀ ਹੋਣੇ,
ਤੇ ਸਹਿਮ ਵਜ਼ੀਰ ਖਾਨ ਵੀ ਗਿਆ ਹੋਣਾ,
ਅੱਜ ਵੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਨਾਮ ਜਹਾਜ ਹੈ..ਚੜ੍ਹੇ ਸੋ ਉਤਰੇ ਪਾਰ,
ਤੇ ਕਲ੍ਹ ਵੀ ” ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕਾ ਖਾਲਸਾ”
” ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫਤਿਹ ਹੈ” ਹੋਣੀ।
***
ਕਮਲਜੀਤ ਕੌਰ

*’ਲਿਖਾਰੀ’ ਵਿਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਹੀ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿਚ ਪ੍ਰਗਟਾਏ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ‘ਲਿਖਾਰੀ’ ਦਾ ਸਹਿਮਤ ਹੋਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ। ਹਰ ਲਿਖਤ ਵਿਚ ਪ੍ਰਗਟਾਏ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਕੇਵਲ ‘ਰਚਨਾ’ ਦਾ ਕਰਤਾ ਹੋਵੇਗਾ।
****
1073
***