“ਪੰਜਾਬੀ “—————–ਗ਼ਜ਼ਲ—————— ਜਿਨ੍ਹੂੰ ਬਸ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਇਕ ਵਾਰ ਇਸਦੀ ਯਾਦ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਭਲਾ ਫਿਰ ਯਾਦ ਕਰਨੇ ਦੀ ਉਨ੍ਹੂੰ ਨੌਬਤ ਕਿਵੇਂ ਆਵੇ ? ਜੇ ਅੰਗ੍ਰੇਜ਼ੀ ਵੀ ਬੋਲਾਂ ਤੇ ਰਹੇ ਲਹਿਜ਼ਾ ਪੰਜਾਬੀ ਹੀ ਕਿਦ੍ਹੀ ਭਾਸ਼ਾ ਕਿਦ੍ਹੀ ਸੀ ਧਰਤ ਇਹ, ਤੇ ਕੌਣ ਸੀ ਰਾਜੇ ਤਰੈ ਸੌ ਪੈਂਹਠ ਦਿਨ, ਹਰ ਸਾਲ ਦੇ ਰਹੀਏ ਇਕੱਠੇ ਹੀ ਇਦ੍ਹੀ ਫਿਤਰਤ ‘ਚ ਘੁਲ਼ ਮਿਲ ਜਾਣ ਦੇ ਜਜ਼ਬੇ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਕਦੇ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਸਵਾਰੇ ਆਪਣੀ ਬੁੱਕਲ ‘ਚ ਲੈਕੇ ਇਹ —————غزل——————جنھوں بس سال وچّ اک وار اسدی یاد آؤندی ہے ۔ بھلا پھر یاد کرنے دی انھوں نوبت کویں آوے ؟ جے انگریزی وی بولاں تے رہے لحظہ پنجابی ہی کدھی بھاشا کدھی سی دھرت ایہہ، تے کون سی راجے ترے سو پینہٹھ دن، ہر سال دے رہیئے اکٹھے ہی ادھی فطرت ‘چ گھل مل جان دے جذبے شروع توں ہی کدے غزلاں سوارے اپنی بکل ‘چ لیکے ایہہ روپ سدھو (81) |