*ਗ਼ਜ਼ਲਛੁਪ ਜਾਂਦੈ, ਪਰ ਦਰਦ ਛੁਪਾਉਣਾ ਸੌਖਾ ਤਾਂ ਨਈਂ। ਕਹਿਣੇ ਨੂੰ ਤਾਂ ਐਰਾ ਗ਼ੈਰਾ ਕਹਿ ਦੇਂਦੈ, ਪਰ ਉਸ ‘ਤੇ ਡੋਰੀ ਛੱਡ ਕੇ ਮੈਂ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਿਵੇਂ ਹਾਂ ਕਹਿਣੇ ਨੂੰ ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਬੁਜ਼ਦਿਲ ਕਹਿ ਦੇਨਾਂ, ਪਰ ਏਥੋਂ ਪੱਟ ਕੇ ਓਥੇ ਲਾਉਣਾ ਆਖੀ ਜਾਵੇਂ ਤੈਨੂੰ ਤਰਸ ਨਹੀ ਆਇਆਂ ਤਾਂ ਕੀ ਆਖਾਂ,ਪਰ ਆਕੜ ਦਾ ਕੀ? ਇਹ ਤਾਂ ਹੁੰਦੀ ਮਰਿਆਂ ਵਿਚ ਵੀ ‘ਰੂਪ’ ਹੁਰਾਂ ਵਲ ਵੇਖੋ ਤਾਂ ਸੌਖਾ ਜਾਪੇ ਪਰ چھپ جاندے، پر درد چھپاؤنا سوکھا تاں نئیں۔ کہنے نوں تاں ایرا غیرا کہہ دیندے، پر اس ‘تے ڈوری چھڈّ کے میں کمزور کویں ہاں کہنے نوں تاں میں وی بزدل کہہ دیناں، پر ایتھوں پٹّ کے اوتھے لاؤنا آکھی جاویں تینوں ترس نہی آیاں تاں کی آکھاں،پر آکڑ دا کی؟ ایہہ تاں ہندی مریاں وچ وی ‘روپ’ ہراں ول ویکھو تاں سوکھا جاپے پر |
About the author
