![]()
ਸ਼ਹੀਦ ਦਾ ਬੁੱਤ ਐ ਸ਼ਹੀਦ ਪਰ ! ਐ ਸ਼ਹੀਦ ਮੈਂ ਦੇਖੀਆਂ ਓਥੇ ਤਾਂ ਸਨ ਓਥੇ ਸਨ ਐ ਸ਼ਹੀਦ ! |
ਸੋਚ (ਸ਼ਹੀਦ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ)ਪੌਣ ਕਦੇ ਰੁਕਦੀ ਨਹੀਂ ਵਗਦੀ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਓਦਣ ਪਲ ਦੋ ਪਲ ਰੁਕ ਗਈ ਸੀ ਸਤਲੁਜ ਦੇ ਕੰਢੇ ਜਦੋਂ ਸਤਲੁਜ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਸ਼ਹਾਦਤ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਗਵਾਹੀ ਭਰੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਲਹੂ ਦੀ ਲਾਲੀ ਸਤਲੁਜ ਦੇ ਪਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਰਲੀ ਸੀ ਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਪੌਣ ਕਵਿਤਾ ਬਣ ਗਈ ਸੀ।ਕਵਿਤਾ! ਉਸ ਦੀ ਸੋਚ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਜਿਸ ਸੋਚ ਦਾ ਉਹ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਸੀ ਜਿਸ ਸੋਚ ਦਾ ਉਹ ਪਹਿਰੇਦਾਰ ਸੀ ਸੋਚ! ਹਾਂ ਸੋਚ ਆਜ਼ਾਦ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਸਾਹ ਲੈਣ ਦੀ ਸੋਚ ਸਮਾਜਿਕ ਬਰਾਬਰੀ ਅਤੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੀ ਸੋਚ ਮਿਹਨਤ ਅਤੇ ਵੰਡ ਛਕਣ ਦੀ ਸੋਚ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਲੱਗੇ ਗੁਲਾਮ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਲਹੂ ਦੇ ਬਾਟੇ ਨੂੰ ਲਾਹੁਣ ਦੀ ਸੋਚ ਮਨੁੱਖ ਹੱਥੋਂ ਲੁਟੀਂਦੇ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਸੋਚ ਇਨਕਲਾਬ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਸੋਚ ਪਰ ਇਹ ਸੂਰਜੀ ਸੋਚ ਕਿਵੇਂ ਹਜ਼ਮ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਹਨੇਰੇ ਨੂੰ ਹਨੇਰੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੂੰ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਸੋਚ ‘ਤੇ ਵਾਰ ਕੀਤਾ ਉਸ ਨੂੰ ‘ਸਿਰ-ਫਿਰਿਆ’ ਕਹਿ ਕੇ ‘ਅੱਤਵਾਦੀ’ ਕਹਿ ਕੇ ਤੇ ਫਾਂਸੀ ਦੇ ਤਖਤੇ ‘ਤੇ ਲਟਕਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਅੱਜ ਓਹੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਖੇਡ ਰਹੀ ਹੈ ਵੱਖਰੀ ਕਿਸਮ ਦੀ ਖੇਡ ਹਿੰਦੂ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਨੇ ਉਹ ਹਿੰਦੂ ਹੈ ਸਿੱਖ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਨੇ ਉਹ ਸਿੱਖ ਹੈ ਕੋਈ ਉਸ ਦੇ ਪੱਥਰ ਦੇ ਬੁੱਤ ਤੇ ਟੋਪੀ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕੋਈ ਦਸਤਾਰ ਸਜਾਉਂਦਾ ਹੈ ਹੱਥ ’ਚ ਪਿਸਤੌਲ ਫੜਾਉਂਦਾ ਹੈ ਇਹ ਕਤਲ ਹੈ ਉਸਦੀ ਸੋਚ ਦਾ ਕਤਲ ਹੈ ਉਸ ਦੇ ਫ਼ਲਸਫ਼ੇ ਦਾ ਉਸ ਦੇ ਕੇਵਲ ਤੇ ਕੇਵਲ ਇਨਸਾਨ ਹੋਣ ਦੇ ਦਾਅਵੇ ਦਾ ਵਗਦੀ ਉਸ ਪੌਣ ਦਾ ਜੋ ਬਸੰਤੀ ਚੋਲਾ ਪਾ ਕੇ ਗਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਤਲ ਹੈ ਉਸ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਪਰ ਕਵਿਤਾ ਕਦੇ ਮਰਦੀ ਨਹੀਂ ਉਹ ਕੱਲ੍ਹ ਵੀ ਜਿਉਂਦੀ ਸੀ ਅੱਜ ਵੀ ਜਿਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਕੱਲ੍ਹ ਨੂੰ ਵੀ ਜਿਊਂਦੀ ਰਹੇਗੀ। ** |
ਦੁਆ ਕਰਾਂ ਮੈਂ
ਦੁਆ ਕਰਾਂ ਮੈਂ ਕਿ ਸਾਡੇ ਵਿਹੜੇ ਤੂੰ ਨੀਰ ਬਣਕੇ ਅੱਗ ਦੇ ਨੈਣੀਂ ਇਹ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹੈ ਰਾਜਨੀਤੀ ਤੂੰ ਬਾਲ ਦੀਵੇ ਨਾ ਡਰ ਹਵਾ ਤੋਂ ਮੈਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਉਹ ਗੀਤ ਪੂਜਾਂ |
ਹੋਂਦ
ਮੈਂ ਕੋਮਲ ਹਾਂ ਜੇ ਤੂੰ ਮਾਰੂਥਲ ਦੀ ਪਿਆਸ ਜੇ ਤੁੰ ਮਹੀਂਵਾਲ ਬਣ ਗੱਲ ਇਹ ਨਹੀਂ |