ਤੇਰੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ‘ਤੇਤੇਰੇ ਇਰਾਦਿਆਂ ‘ਤੇ ਪਾਣੀ ਵਹਾ ਦਿਆਂਗੇ। ਪੱਥਰ ਤੇ ਲੀਕ ਵਾਂਗੂੰ, ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਬੋਲ ਸਾਡੇ, ਸੁਫ਼ਨੇ ਸਜਾ ਕੇ ਰੱਖੀਂ ਨੈਣਾਂ ਨਸ਼ੀਲਿਆਂ ਵਿਚ, ਹੰਝੂ ਨੂੰ ਮਾਤ ਦੇ ਕੇ ਹਾਸੇ ਨੂੰ ਟੋਲਣਾ ਹੈ, ਔੜੇ ਅੜੀ ਨਾ ਕਰ ਤੂੰ, ਬੱਦਲ ਨੇ ਯਾਰ ਸਾਡੇ, ਪਰਬਤ ਅਡਿੱਗ ਵਾਂਗੂੰ ਹਾਕਮ ਦੀ ਜ਼ਿੱਦ ਭਾਵੇਂ ਫੁਟਣਾ ਕਰੂੰਬਲਾਂ ਨੇ ਮੁੜ ਤੋਂ ਬਹਾਰ ਆਉਣੀ, ਅਹਿਸਾਸ ਮੁੜ ਜੇ ਜਾਗਣ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਖੰਭ ਲੱਗਣ, ਚੁੱਪ ਨੂੰ ਇਬਾਦਤਾਂ ਦਾ, ਰੁਤਬਾ ਬੇ ਸ਼ੱਕ ਮਿਲਿਆ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਕ ਤਰਨੇ ਦੀ—ਜੇ ਲਹਿਰਾਂ ਹੋਣ ਅੱਥਰੀਆਂ ਕਿਨਾਰੇ ਖਰ ਵੀ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਜਦੋਂ ਤੂੰ ਹੋਂਦ ਆਪਣੀ ਦਾ ਵੀ ਖੁਦ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਨਾ, ਤਾਂ, ਸਫ਼ਰ ਦੌਰਾਨ ਆਵਣਗੇ, ਕਿਤੇ ਟਿੱਬੇ, ਕਿਤੇ ਟੋਏ, ਚਿੜੀ ਜੋ ਸਮਝਦੇ ਤੈਨੂੰ,ਉਹ ਅਕਸਰ ਭੁੱਲ ਇਹ ਕਰਦੇ, ਸਿਤਾਰੇ ਚਮਕਦੇ ਸੋਹਣੇ ਅਕਾਸ਼ੀਂ ਛੱਤ ਦੇ ਉੱਤੇ ਹੋਈਂ ਕਰਤਾ ਵੀ ਆਪੇ ਤੇ ਬਣੀ ਕਿਰਿਆ ਵੀ ਆਪੇ ਹੀ ਖੁਦਾ ਨੇ ਸਿਰਜਿਆ ਤੈਨੂੰ ਕਿ ਅਪਣਾ ਰੂਪ ਦੇ ਕੇ ਹੀ |
ਮਨ ਮਾਨ
(ਮਨਵਿੰਦਰ ਕੌਰ, ਕੋਟਕਪੂਰਾ)
