“ਬਹਿ ਕੇ ਗੱਲ ਨਬੇੜ ਨ ਲਈਏ”1.ਗ਼ਜ਼ਲ ਭੁੱਲ ਸਭ ਲੱਗ-ਲਬੇੜ ਨ ਲਈਏ ? ਆਣ ਵੜੇ ਕੋਹ ਕਾਫ ‘ਚ ਹਾਂ ਹੁਣ ਖ਼ੁਦ ਲਿਖ ਕੇ ਅਪਣੇ ਲੇਖਾਂ ਨੂੰ ਚੀਸ ਜਿਹੀ ਦੀ ਆਦਤ ਹੈ, ਹੁਣ ਝੂਠੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਜੀਣੇ ਨਾਲੋਂ ਬਿਨ ਪੀਤੀ ਵੀ ਪੀਤੀ ਆਂਹਦੈ ਝਿੜਕੇਗਾ ਪਰ ਚੁੱਪ ਤਾਂ ਤੋੜੂ ਅਗਲਾ ਜਨਮ ਉਡੀਕਣ ਨਾਲੋਂ ‘ਰੂਪ’ ਕਿਤੇ ਹਾਸੇ ਵਿਚ ਆਪਾਂ ——-غزل——- بھلّ سبھ لگّ-لبیڑ ن لئیے ؟ آن وڑے کوہ کاف ‘چ ہاں ہن خود لکھ کے اپنے لیکھاں نوں چیس جہی دی عادت ہے، ہن جھوٹھے رشتے جینے نالوں بن پیتی وی پیتی آنہدے جھڑکیگا پر چپّ تاں توڑو اگلا جنم اڈیکن نالوں ‘روپ’ کتے ہاسے وچ آپاں ** ਹਾਸਿਆਂ ਚੋਂ ਹੁਣ ਖੁਸ਼ੀ ਗ਼ਾਇਬ ਦਿਸੇ ਕਿਉਂ।2. ਗ਼ਜ਼ਲ ਹਾਸਿਆਂ ਚੋਂ ਹੁਣ ਖੁਸ਼ੀ ਗ਼ਾਇਬ ਦਿਸੇ ਕਿਉਂ। ਤੇਲ ਤੇ ਵੱਟੀਆਂ ਬਰਾਬਰ ਹਨ ਅਗਰ ਤਾਂ ਰੱਬ ਜੀ ਹੱਡ ਮਾਸ ਦੇ ਕਲਬੂਤ ਤੇਰੇ ਛੱਤ ਕੇ ਸਾਰਾ ਦੁਆਲਾ ਆਪ ਪੁੱਛਨੈਂ ਸਭ ਤੇਰੇ ਭਾਣੇ ‘ਚ ਹੈ ਤਾਂ ਰੱਬ ਜੀ ਫਿਰ ਕੌਣ ਬੋਲਾਂ ਚੋਂ ਮਿਠਾਸਾਂ ਲੈ ਗਿਆ ਹੈ ? ਰੂਪ ਤੇਰੀ ਸੋਚ ਵਿਚ ਹੀ ਦੋਸ਼ ਤਾਂ ਨਈਂ —–غزل—– ہاسیاں چوں ہن خوشی غائب دسے کیوں۔ تیل تے وٹیاں برابر ہن اگر تاں ربّ جی ہڈّ ماس دے قلبوت تیرے چھت کے سارا دوالا آپ پچھنیں سبھ تیرے بھانے ‘چ ہے تاں ربّ جی پھر کون بولاں چوں مٹھاساں لے گیا ہے ؟ روپ تیری سوچ وچ ہی دوش تاں نئیں |