ਜੀਵਨ ਬਿਓਰਾ/ਸਵੈ-ਕਥਨ:
ਦਸਵੀਂ ਜਮਾਤ ਵਿੱਚੋਂ ਚੰਗੇ ਅੰਕਾਂ ਨਾਲ ਪਹਿਲੇ ਦਰਜੇ ਤੇ ਪਾਸ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਨੈਸ਼ਨਲ ਕਾਲਜ ਫਾਰ ਵਿਮੈਨ,ਨਕੋਦਰ (ਜਲੰਧਰ) ਤੋਂ ਸਕਾਲਰਸ਼ਿੱਪ ਮਿਲਿਆ ਤੇ ਇੱਥੇ ਹੀ ਬੀ. ਏ. ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਫਿਰ ਬੀ.ਏ. ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਾਲ ਭਾਰਤੀ ਮਹਾਂਵਿਦਿਆਲਾ, ਉੱਗੀ (ਜਲੰਧਰ)ਵਿਖੇ ਕੁਝ ਕੁ ਸਮਾਂ ਪੜ੍ਹਾਇਆ। ਫਿਰ 1991-1997 ਤੱਕ ਸੰਤ ਹੀਰਾ ਦਾਸ ਕੰਨਿਆਂ ਮਹਾਂਵਿਦਿਆਲਿਆ, ਕਾਲਾ ਸੰਘਿਆਂ(ਕਪੂਰਥਲਾ)ਵਿੱਚ ਹੋਮ ਸਾਇੰਸ ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ ਤੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਲਿਖਦੀ ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੇਪਰਾਂ ਵਿੱਚ ਛਪਦੀ ਵੀ ਰਹੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ’ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਅਜੀਤ’, ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜੱਗਬਾਣੀ,ਸਿਮਰਨ ਵੀਕਲੀ, ਪੰਜਾਬੀ ਪੋਰਟਰੇਟ, ਜਾਗ੍ਰਿਤੀ, ਨਵਾਂ ਜ਼ਮਾਨਾ ਰੋਜ਼ਾਨਾ,ਅਦਬੀ ਮਹਿਕ,ਵਿਗਿਆਨਕ ਸੋਚ,ਬਾਲ ਮਿਲਣੀ, ਸਰਘੀ(ਦੋ ਮਾਸਿਕ), ਚਿਹਰੇ, ਸੁਰਤਾਲ, ਬੇਗ਼ਮਪੁਰਾ ਪਰਿਵਾਰ ਆਦਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੇਪਰ ਸਨ। ਲਿਖਣ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਮੈਂ ਸ਼ੌਕੀਆ ਤੌਰ ਤੇ ਕੁਝ ਅਖਬਾਰਾਂ ਤੇ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਜਿਵੇਂ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜੱਗਬਾਣੀ, ਨਵਾਂ ਜ਼ਮਾਨਾ, ਸਿਮਰਨ ਵੀਕਲੀ ਤੇ ਅਦਬੀ ਮਹਿਕ ਦੀ ਆਪਣੇ ਇਲਾਕੇ ਤੋਂ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧਤਾ ਵੀ ਕੀਤੀ। ਇੱਥੇ ਮੈਂ 1997-1998 ਦੌਰਾਨ ਇੱਥੋਂ ਨਿਕਲਦੇ ਵੀਕਲੀ ਪੇਪਰ ’ਦੇਸ ਪ੍ਰਦੇਸ’ ਨਾਲ ਸਹਾਇਕ ਐਡੀਟਰ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਕੀਤੀ। ਘਰ ਦੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਰੱਖਦਿਆਂ ਇਹ ਨੌਕਰੀ ਛੱਡਣੀ ਪੈ ਗਈ। ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਨੌਕਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਘਰ ਬਣਾਉਣ ਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਪਰਵਰਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਗੁਜ਼ਰ ਗਿਆ ਤੇ ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਸ.ਨਛੱਤਰ ਸਿੰਘ ਥਿੰਦ ਨੂੰ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਰੁਚੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਮੇਰਾ ਲਿਖਣਾ ਪੜ੍ਹਨਾ ਇੱਕ ਸੁਪਨਾ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿ ਗਿਆ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਮੇਰੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ’ਦੇਸ ਪ੍ਰਦੇਸ ਵੀਕਲੀ,ਮਨ ਜਿੱਤ ਵੀਕਲੀ ਯੂ ਕੇ ਤੋਂ,ਪੰਜਾਬੀ ਅਖ਼ਬਾਰ ਕੈਨੇਡਾ, ਪੰਜਾਬੀ ਅਖ਼ਬਾਰ ਅਸਟ੍ਰੇਲੀਆ, ਸਤ ਸਮੁੰਦਰੋਂ ਪਾਰ, ਪ੍ਰਤੀਮਾਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਪੀਪਲਜ਼, ਮਨਜਿੱਤ, ਪ੍ਰੀਤਨਾਮਾ,ਨਿਰਪੱਖ ਆਵਾਜ਼ ਆਦਿ ਪੇਪਰਾਂ ਵਿੱਚ ਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਪ੍ਰਤੀਲਿੱਪੀ ਵੈਬਸਾਇਡ ਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਮੇਰੇ ਦੋ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ’ਸੱਚ ਦੇ ਬੋਲ’ ਤੇ ‘ਦਰਦ ਅਵੱਲੜੇ’ ਕੈਫ਼ੇ ਵਰਲਡ ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ, ਜਲੰਧਰ ਵੱਲੋਂ ਪ੍ਕਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ। ਚੌਂਤੀ ਭਾਈ ਤੇ ਇੱਕ ਭੈਣ, ਗੁਰਬਾਣੀ ਸਾਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ, ਪੰਜ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਪਾਣੀ ਸੰਗ, ਜਾ ਸਕੂਲ ਮੁਹਾਰਤ ਸਿੱਖੀ, ਝੂਮੇ ਬਨਸਪਤੀ ਖ਼ੇਤਾਂ ਬੰਨੇਂ, ਟੱਪੇ,ਘੋੜੀਆਂ,ਸੁਹਾਗ,ਸਿੱਠਣੀਆਂ, ਜਦ ਮੇਰੀ ਕਵਿਤਾ ਬਣ ਜਾਂਦੇ, ਭੰਡਿ ਜੰਮੀਐ ਭੰਡਿ ਨਿੰਮੀਐ ਭੰਡਿ ਮੰਗਣੁ ਵੀਆਹੁ ॥ 2. ਧੀਆਂ ਸੋ ਕਿਉਂ ਮੰਦਾ ਆਖੀਐ ਮਾਂ, ਭੈਣ, ਪਤਨੀ ਤੇ ਧੀ ਦੇ, ਚੰਦਰਯਾਮ ਮਿਸ਼ਨ ਨਾਲੇ, ਸੋਚੋ ! ਜਿਸ ਦੇ ਧੀ ਨਹੀਂ, ਦੇਣ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦੇ ਲੋਕੋ, ਨਾ ਮਾਰੋ ! ਨਾ ਮਾਰੋ ! ਧੀਆਂ, ਪ੍ਰਦੇਸਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਲ ਲੱਗਦਾ ਨਹੀਂ, ਮਨ ਦੁਖ਼ੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੁਣ ਸੁਣ ਕੇ, ਰੁੱਖ਼ ਦੱਸੇ ਦਾਸਤਾਂ ਰੋ ਰੋ ਕੋ, ਪੰਛੀ ਗੋਦ ਵਿੱਚ ਆਲ੍ਹਣੇ ਪਾ ਰਹਿੰਦੇ, ਮੇਰੇ ਪੱਤ ਲਹਿਰਾਉਂਦੇ ਹਵਾ ਨਾਲ, ਕਰ ਯਾਦ ਪੁਰਾਣੇ ਦਿਨ ਰੋਵਾਂ, ਪਾਣੀ ਮੁੱਕਿਆ,ਰੌਣਕ ਮੁੱਕ ਗਈ, ਪਾ ਰੂੜੀ ਸਬਜੀ ਲਉਂਦੇ ਨਹੀਂ, ਕਰਾਂ ਸ਼ੁਕਰ ਮੈਂ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਪਰ੍ਹਾਂ ਜਿਹੇ, ਸ਼ਾਲਾ! ਪੰਜਾਬੀ ਬਦਲ ਸਕਣ, ਕਦੇ-ਕਦੇ ਇੱਕ ਚੀਸ ਜਿਹੀ ਉੱਠਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਏ। ਜਦ ਤੋਂ ਜਾਣਿਆਂ ਧੀਆਂ ਨਹੀਂ ਮਹਿਫ਼ੂਜ਼ ਕਿਤੇ, ਕਿਰਤੀ ਹਰ ਪਲ ਖ਼ੂਨ-ਪਸੀਨਾ ਇੱਕ ਕਰੇ, ਪੜ੍ਹਣਾ ਛੱਡ ਜਦ ਬਾਲ ਵੀ ਭਟਕਣ ਰੋਟੀ ਲਈ ਰਿਸ਼ਵਤਖ਼ੋਰੀ ਖਾ ਗਈ ਸੁਪਨੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਚੜ੍ਹਦੈ ਸੂਰਜ ਆਸਾਂ ਦਾ ‘ਗੁਰਮੇਲ’ ਜਦੋਂ , |
ਮੇਰੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ’ਦੇਸ ਪ੍ਰਦੇਸ ਵੀਕਲੀ,ਮਨ ਜਿੱਤ ਵੀਕਲੀ ਯੂ ਕੇ ਤੋਂ,ਪੰਜਾਬੀ ਅਖ਼ਬਾਰ ਕੈਨੇਡਾ, ਪੰਜਾਬੀ ਅਖ਼ਬਾਰ ਅਸਟ੍ਰੇਲੀਆ, ਸਤ ਸਮੁੰਦਰੋਂ ਪਾਰ, ਪ੍ਰਤੀਮਾਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਪੀਪਲਜ਼, ਮਨਜਿੱਤ, ਪ੍ਰੀਤਨਾਮਾ,ਨਿਰਪੱਖ ਆਵਾਜ਼ ਆਦਿ ਪੇਪਰਾਂ ਵਿੱਚ ਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਪ੍ਰਤੀਲਿੱਪੀ ਵੈਬਸਾਇਡ ਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ।
ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾਾ ਪੰਜਾਬੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਾਸਤੇ ’ਦੇਸੀ ਰੇਡੀਓ’ ਲੰਡਨ ,ਯੂ ਕੇ ਤੇ ਰੇਡੀਓ ਹੋਸਟ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਵੀ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਮੇਰੀਆਂ ਕੁਝ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ’ਸਾਂਝੀ ਸੁਰ ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ,ਰਾਜਪੁਰਾ ਵੱਲੋਂ ’ਸਾਂਝੀਆਂ ਸੁਰਾਂ’ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ ਵੱਲੋਂ ’ਸਿਰਜਣਹਾਰੇ’ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਅਤੇ ਕਹਾਣੀ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ‘ਫ਼ਲਕ’ ਵਿੱਚ ਮੇਰੀਆਂ ਲਿਖੀਆਂ ਦੋ ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ‘ਸਰਾਧ’ ਅਤੇ ‘ਅਧੂਰੀ ਕਹਾਣੀ’ ਛਪੀਆਂ ਹਨ।
ਮੇਰੇ ਦੋ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ’ਸੱਚ ਦੇ ਬੋਲ’ ਤੇ ‘ਦਰਦ ਅਵੱਲੜੇ’ ਕੈਫ਼ੇ ਵਰਲਡ ਪਬਲੀਕੇਸ਼ਨ, ਜਲੰਧਰ ਵੱਲੋਂ ਪ੍ਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ।
ਮਾਰਚ, 2021 ਵਿੱਚ ਮੇਰਾ ਲਿਖਿਆ ਤੇ ਗਾਇਆ ਹੋਇਆ ਪਲੇਠਾ ਗੀਤ ‘ਧਰਵਾਸ’ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦਾ’ ਰੀਲੀਜ਼ ਹੋਇਆ ਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਹੀ ਲਿਖੇ ਦੋ ਹੋਰ ਗੀਤ ‘ਜ਼ਿੰਦਗੀ’ ਅਤੇ ‘ਆਪਣੇ ਦਾ ਗ਼ਮ’ ਉਪਰੋਥਲੀ ਰਿਕਾਰਡ ਕਰਵਾਏ।
ਸਮੇਂ ਸਮੇਂ ਤੇ ਕਵੀ ਦਰਬਾਰਾਂ ਤੇ ਹੋਰ ਸਾਹਿਤਕ ਸਰਗਰਮੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਲਗਾਤਾਰ ਹਾਜ਼ਰੀ ਲਗਵਾਉਣ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਬੋਲਣ ਦਾ ਵੀ ਮੌਕਾ ਮਿਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
ਅੱਗੇ ਵੀ ਮੈਂ ਕਵਿਤਾ, ਕਹਾਣੀ ਤੇ ਵਾਰਤਿਕ ਲਿਖਦੀ ਰਹਾਂਗੀ ਤੇ ਆਸ ਕਰਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਆਪ ਸਾਰੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਤੇ ਪਾਠਕ ਮੇਰੀ ਹੌਂਸਲਾ ਅਫ਼ਜ਼ਾਈ ਕਰਦੇ ਰਹੋਗੇ।