1.
ਮੈਂ ਬਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਚੰਗਾ, ਲੋਕੀਂ ਛੱਡਦੇ ਨਾ।
ਬਿਨ ਮਤਲਬ ਲੈਂਦੇ ਪੰਗਾ, ਲੋਕੀਂ ਛੱਡਦੇ ਨਾ।
ਖਾ ਨੌਂ ਸੌ ਚੂਹਾ ਬਿੱਲੀ ਹੱਜ ਨੂੰ ਚੱਲੀ ਓਏ,
ਕਹਿ ਦੇਵੇ ਗੁਆਂਢੀ ਮੰਗਾ, ਲੋਕੀਂ ਛੱਡਦੇ ਨਾ।
ਹੁਣ ਭਿਜਿਆ ਕਾਗਜ਼ ਬਣਕੇ ਬੈਠਾ ਰਹਿੰਦਾ ਏ,
ਬਣਦਾ ਸੀ ਬਿੱਲਾ ਰੰਗਾ, ਲੋਕੀਂ ਛੱਡਦੇ ਨਾ।
ਪਾ ਕੋਟ ਪੈਂਟ ਹੁਣ ਟਾਈ ਲਾਕੇ ਘੁੰਮਦਾ ਏ,
ਫਿਰਦਾ ਸੀ ਨੰਗ-ਧੜੰਗਾ, ਲੋਕੀਂ ਛੱਡਦੇ ਨਾ।
ਜੇ ਕਰਾਂ ਖੇਤ ਦੀ ਰਾਖੀ, ਆਖਣ ਐਸ ਐਚ ਓ,
ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਰੱਖਦਾ ਏ ਡੰਡਾ, ਲੋਕੀਂ ਛੱਡਦੇ ਨਾ।
ਲੜ ਲੜ ਕੇ ਸਾਰੇ ਵਾਲ ਵੀ, ਸਿਰ ਦੇ ਉੱਡਗੇ ਨੇ,
ਫਿਰ ਕਿਉਂ ਪਕੜਾਉਂਦੇ ਕੰਘਾ, ਲੋਕੀਂ ਛੱਡਦੇ ਨਾ।
ਜੇ ਰੱਬ ਰੱਬ ਕਰਾਂ ਤਾਂ, ਗਹੁ ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਵੇਂਹਦੇ ਨੇ,
ਆਖਣ ਹਿੱਲਿਆ ਮੁਸ਼ਟੰਡਾ, ਲੋਕੀਂ ਛੱਡਦੇ ਨਾ।
ਹੋ ਦੁੱਖੀ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਅੱਕ ਕੇ, “ਲੱਖਾ” ਸਲੇਮਪੁਰੀ,
ਚੁੱਕ ਖੇਤ ਲੈ ਗਿਆ ਮੰਜਾ, ਲੋਕੀਂ ਛੱਡਦੇ ਨਾ।
**
2.
* ਮੈਂ ਹਾਂ ਉਸ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਵਾਸੀ *
ਵੱਸਦੇ ਜਿੱਥੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਖੇੜੇ, ਦੁੱਖ ਗਮ ਨਾ ਨੇੜੇ ਤੇੜੇ
ਭਾਈਆਂ ਵਿੱਚ ਨਾ ਪੈਣ ਬਖੇੜੇ, ਮੁੱਖੜੇ ਤੇ ਨਾ ਆਏ ਉਦਾਸੀ
ਮੈਂ ਹਾਂ ਉਸ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਵਾਸੀ—
ਕੁੜੀਆਂ ਕੱਢਦੀਆਂ ਨੇ ਫ਼ੁਲਕਾਰੀ, ਗਭਰੂਆਂ ਖੇਡ ਕਬੱਡੀ ਪਿਆਰੀ
ਮੱਲ ਚੌਕੰਨੇ ਹੋ ਕੇ ਘੁਲਦੇ, ਦਿੰਦੇ ਨਹੀਂਓ ਲੈਣ ਉਬਾਸੀ
ਮੈਂ ਹਾਂ ਉਸ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਵਾਸੀ—
ਧੀਆਂ-ਭੈਣਾਂ ਖੇਡਣ ਰੱਜਕੇ, ਤੀਆਂ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਸਜ-ਧੱਜਕੇ
ਪੀਘਾਂ ਝੂਟਣ ਕਿੱਕਲੀਆਂ ਪਾਵਣ, ਮਿਲ ਜਾਂਦੀ ਸਭਨਾ ਦੀ ਰਾਸ਼ੀ
ਮੈਂ ਹਾਂ ਉਸ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਵਾਸੀ—
ਬਾਬੇ ਵਿੱਚ ਸੱਥਾਂ ਦੇ ਬਹਿੰਦੇ, ਲੰਮੇ ਕਿੱਸੇ ਛੇੜ ਨੇ ਲੈਂਦੇ
ਜੋਸ਼ ਵਾਲੀਆਂ ਵਾਰਾਂ ਕਹਿੰਦੇ, ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਸੌਣਾ ਰਾਤੀ
ਮੈਂ ਹਾਂ ਉਸ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਵਾਸੀ—
ਪੰਜ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦੀ ਇਹ ਧਰਤੀ, ਗੁਰੂਆਂ ਪੀਰਾਂ ਰਹਿਮਤ ਵਰਤੀ
ਸਾਰੇ ਜੱਗ ਤੇ ਰੌਸ਼ਨ ਕਰਤੀ, ਭੁੱਲ ਜਾਏ ਜਿੱਥੇ ਗੇੜ ਚੌਰਾਸੀ
ਮੈਂ ਹਾਂ ਉਸ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਵਾਸੀ—
ਗਭਰੂ ਲਾ ਲਾ ਹੇਕਾਂ ਗਾਉਂਦੇ, ਇਤਿਹਾਸਾਂ ਦੇ ਗੀਤ ਸੁਣਾੳਂਦੇ
ਬੱਚੇ ਬੁੱਢਿਆਂ ਦੇ ਮਨ ਭਾਉਂਦੇ, ਮੋਢੇ ਉੱਤੇ ਰੱਖਣ ਗੰਡਾਸੀ
ਮੈਂ ਹਾਂ ਉਸ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਵਾਸੀ—
ਰਲ ਮਿਲ ਸਭ ਤਿਉਹਾਰ ਮਨਾਉਂਦੇ, ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਵਧਾਉਂਦੇ
ਗੁਰੂ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਰੌਣਕ ਲਾਉਂਦੇ, ਬਣਕੇ ਉਸ ਮਾਲਕ ਦੀ ਦਾਸੀ
ਮੈਂ ਹਾਂ ਉਸ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਵਾਸੀ—
ਹਰ ਪਾਸੇ ਹਰਿਆਲੀ ਜਿੱਥੇ, ਹਰ ਕੋਈ ਧਰਮ ਖਿਆਲੀ ਜਿੱਥੇ
ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਨਕ ਵਾਲੀ ਜਿੱਥੇ, ਜਿਸ ਸੂਬੇ ਦੀ ਮਹਿਮਾਂ ਖਾਸੀ
ਮੈਂ ਹਾਂ ਉਸ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਵਾਸੀ
“ਲੱਖੇ” ਸਲੇਮਪੁਰੀ ਦਾ ਕਹਿਣਾ, ਛੱਡ ਵਲੈਤ ਪੰਜਾਬ ਹੀ ਰਹਿਣਾ
ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ ਮੇਰੇ ਲਈ ਗਹਿਣਾ, ਜਿੱਥੇ ਹੋਣੀ ਅੰਤ ਖਲਾਸੀ
ਮੈਂ ਹਾਂ ਉਸ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਵਾਸੀ
ਮੈਂ ਹਾਂ ਉਸ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਵਾਸੀ!
ਲਖਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਲੱਖਾ ਸਲੇਮਪੁਰੀ
ਰਚੇਤਾ: ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਵੱਲ ਜਾਂਦੇ ਰਾਹੀਓ
3.
* ਸਾਡੀ ਦਾਦੀ *
ਬੜੀ ਪਿਆਰੀ ਸਾਡੀ ਦਾਦੀ
ਕਦੇ ਨਾ ਦੇਵੇ ਕਰਨ ਖਰਾਬੀ
ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਸਮਝਾਉਂਦੀ ਹੈ
ਬਹੁਤ ਹੀ ਲਾਡ ਲਡਾਉਂਦੀ ਹੈ
ਤੜਕੇ ਉੱਠ ਪਲੋਸੇ ਸਿਰ
ਸਾਨੂੰ ਆਪ ਨਹਾਉਂਦੀ ਫਿਰ
ਰੱਬ ਦਾ ਨਾਮ ਧਿਆਉਂਦੀ ਹੈ
ਬਹੁਤ ਹੀ ਲਾਡ ਲਡਾਉਂਦੀ ਹੈ
ਮੰਮੀ ਦੇ ਨਾਲ ਹੱਥ ਵਟਾਵੇ
ਖਾਣਾ ਬਹੁਤ ਸਵਾਦ ਬਣਾਵੇ
ਲੜਨਾ ਨਹੀਂ ਸਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ
ਬਹੁਤ ਹੀ ਲਾਡ ਲਡਾਉਂਦੀ ਹੈ
ਚੂਰੀਆਂ ਹੱਥੀਂ ਆਪ ਖਵਾਂਦੀ
ਛੱਡਣ ਫੇਰ ਸਕੂਲ ਹੈ ਜਾਂਦੀ
ਬਸਤਾ ਚੁੱਕ ਲਿਆਉਂਦੀ ਹੈ
ਬਹੁਤ ਹੀ ਲਾਡ ਲਡਾਉਂਦੀ ਹੈ
ਸਾਰੇ ਉਸ ਨੂੰ ਦਾਦੀ ਕਹਿੰਦੇ
ਸਿਰਤੇ ਹੱਥ ਰਖਵਾਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ
ਕਦੇ ਵੀ ਨਾ ਘਬਰਾਉਂਦੀ ਹੈ
ਬਹੁਤ ਹੀ ਲਾਡ ਲਡਾਉਂਦੀ ਹੈ
ਛੁੱਟੀ ਹੋਵੇ ਮੁੜ ਘਰ ਜਾਈਏ
ਦਾਦੀ ਹੱਥੋਂ ਖਾਣਾ ਖਾਈਏ
ਸ਼ਰਬਤ ਲੱਸੀ ਪਿਆਉਂਦੀ ਹੈ
ਬਹੁਤ ਹੀ ਲਾਡ ਲਡਾਉਂਦੀ ਹੈ
ਸਲੇਮਪੁਰੀ ‘ਲੱਖਾ’ ਜਾਂ ਆਉਂਦਾ
ਦਾਦੀ ਜੀ ਦੇ ਹੀ ਗੁਣ ਗਾਉਂਦਾ
ਸਭ ਨਾਲ ਪ੍ਰੇਮ ਜਤਾਉਂਦੀ ਹੈ
ਬਹੁਤ ਹੀ ਲਾਡ ਲਡਾਉਂਦੀ ਹੈ
*** |
