1. ਸ਼ਹੀਦ ਊਧਮ ਸਿੰਘ ਜੀ
ਊਧਮ ਸਿੰਘ ਦਲੇਰ ਨੂੰ, ਜਦ ਵੀ ਬਾਗ਼ ਦਾ ਚੇਤਾ ਆਉਂਦਾ। ਟਹਿਲ ਸਿੰਘ ਦੀ ਅੱਖ ਦਾ ਤਾਰਾ, ਉੱਤਮ ਪੁੱਤ ਬਲਕਾਰ, ਬਚਪਨ ਉਮਰੇ ਸਿਰ ਤੋਂ ਉੱਠਿਆ, ਮਾਪਿਆਂ ਵਾਲਾ ਸਾਇਆ, ਗੋਲ਼ੀਆਂ ਦੀ ਸੁਣ ਤੜ-ਤੜ ਸੂਰਾ, ਸਹਿਮਿਆ ਤੇ ਸੀ ਡਰਿਆ, ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਪੱਕੀ ਧਾਰ ਲਈ, ਮੈ ਦੇਸ਼ ਅਜ਼ਾਦ ਕਰਾਉਣਾ, ਉਹ ਸੂਰਾ, ਉਹ ਸ਼ੇਰ ਬਹਾਦਰ, ਸ਼ੀਂਹਣੀ ਮਾਂ ਦਾ ਜਾਇਆ, ਇਸ਼ਕ ਹਕੀਕੀ ਕਰਨੇ ਵਾਲ਼ੇ, ਕਰਨ ਨਾ ਇਸ਼ਕ ਮਿਜ਼ਾਜੀ, 2. ਕਲਮਾਂ ਨੂੰ ਤਾਹਨਾਂ ਸੁੱਤੀਏ ਕਲਮੇਂ ਜਾਗ ਪੈ, ਨਿਰਬਸਤਰ ਤੱਕ ਬਿਚਾਰੀਆਂ, ਜੋ ਰਾਜੇ ਰਾਣੇ ਜਨਮ ਦੀ, ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੀ ਧਰਤ ‘ਤੇ, ਉੱਠ ਲੈ ਅੰਗੜਾਈ ਲਿਖਣ ਦੀ, ਧਰਮ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਵੇਖ ਲੈ, ਬਘਿਆੜਾਂ ਦੇ ਝੁੰਡ ਵੇਖ ਲੈ, ਸ਼ਰਮਾਂ ਨੇ ਘੁੰਡ ਕੱਢ ਲਏ, ਹੱਥ ਜੋੜੇ ਅੱਖਾਂ ਮੀਟੀਆਂ, ਦੇ ਲਾਲਚ ਅਤੇ ਤਰੱਕੀਆਂ, ਦੇਵੀ ਪੂਜਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਲੰਮੀਆਂ ਤਾਣ ਕੇ ਸੌਂ ਰਹੀ, ਮਹਾਂਬਲੀ ਨੇ ਧਾਂਕ ਜਮਾਈ ਐਸੀ ਸਾਂਵਲਾ ਰੰਗ ਦਰਮਿਆਨਾ ਸੀ ਕੱਦ ਉਹਦਾ ਤਾਕਤ ਬਾਂਹਾਂ ਦੀ ਨਾਲ ਸੀ ਕਾਇਮ ਕੀਤਾ |
*’ਲਿਖਾਰੀ’ ਵਿਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਹੀ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿਚ ਪ੍ਰਗਟਾਏ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ‘ਲਿਖਾਰੀ’ ਦਾ ਸਹਿਮਤ ਹੋਣਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਨਹੀਂ। ਹਰ ਲਿਖਤ ਵਿਚ ਪ੍ਰਗਟਾਏ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਕੇਵਲ ‘ਰਚਨਾ’ ਦਾ ਕਰਤਾ ਹੋਵੇਗਾ। |