ਭੂਪਿੰਦਰ ਸੱਗੂ, ਵੁਲਵਰਹੈਂਪਟਨ ( ਯੂ.ਕੇ. ) ਦੀਆਂ ਦੋ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ

ਇਸ  ਨਗਰੀ ਦੀਆਂ  ਜੂਹਾਂ ਅੰਦਰ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ੀ, ਤਨਹਾਈ ਹੈ ।
ਕਿੱਧਰ ਤੁਰ ਗਏ ਲੋਕ ਨਗਰ ਦੇ ਹਰ ਪਾਸੇ ਚੁੱਪ ਛਾਈ ਹੈ ।

ਸ਼ੀਸ਼-ਮਹੱਲ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਮੈਨੂੰ ਸੁਣ ਰਹੀਆਂ ਨੇ ਚੀਖ਼ਾਂ ਅੱਜ ,
ਮੇਰੇ  ਗਲ਼  ਲਗ  ਕੇ ਅੱਜ ਰੋਂਦੀ ਮੇਰੀ ਹੀ ਪਰਛਾਈ ਹੈ ।

ਕਾਗਜ਼ ਦਾ ਰਾਵਣ ਤਾਂ ਚੁੱਪ ਹੈ, ਇਹ ਮੂੰਹੋਂ ਕੀ ਬੋਲੇਗਾ ,
ਜੋ  ਰਾਵਣ  ਮੱਥੇ ਵਿੱਚ ਤੇਰੇ , ਉਸ ਨੇ ਅੱਤ ਮਚਾਈ ਹੈ ।

ਲਾਸ਼ਾਂ ਦੇ ਅੰਬਾਰ ਚੁਫੇਰੇ ਗਿਰਝਾਂ ਘੁੰਮਣ ਅੰਬਰ ‘ਤੇ ,
ਮੈਥੋਂ  ਰੋਕ  ਨਾ  ਹੋਏ ਹੰਝੂ  ਰੂਹ ਮੇਰੀ  ਕੁਰਲਾਈ ਹੈ ।

‘ਨ੍ਹੇਰਾ  ਹੀ  ‘ਨ੍ਹੇਰਾ  ਹੈ ਭਾਵੇਂ  ਜਲਦ  ਸਵੇਰਾ ਹੋਵੇਗਾ ,
ਰਸਤੇ ਲੰਮੇ ਨੇ ਪਰ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਅੰਦਰ ਰੁਸ਼ਨਾਈ ਹੈ ।

ਲੱਭ ਲੈ ਪਾਣੀ , ਧੂੰਆਂ ਤੇਰੇ , ਘਰ ਤੀਕਰ ਵੀ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ,
ਲੈ   ਬੈਠੇਗੀ  ਤੈਨੂੰ  ਵੀ  ਇਹ , ਤੂੰ  ਜੋ  ਅੱਗ  ਲਗਾਈ  ਹੈ ।

“ ਸੱਗੂ “ ਧਾਗਾ ਉਲਫ਼ਤ ਦਾ ਨਾ, ਟੁੱਟਣ ਦਿੱਤਾ ਆਪਾਂ ਨੇ ,
ਉਲਝੀ  ਤਾਣੀ  ਖ਼ੋਲ੍ਹਦਿਆਂ ਹੀ  ਭਾਵੇਂ ਉਮਰ ਬਿਤਾਈ ਹੈ ।

ਭੂਪਿੰਦਰ ਸੱਗੂ, ਵੁਲਵਰਹੈਂਪਟਨ ( ਯੂ.ਕੇ. )

————————-੦——————-

ਗ਼ਜ਼ਲ

ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਰੋਲੇ , ਝਨਾਂ ਅੰਦਰ, ਥਲਾਂ ਅੰਦਰ ।
ਬੜੇ ਹੀ ਲੋਕ ਹਨ ਡੁੱਬੇ , ਝਨਾਂ ਅੰਦਰ, ਥਲਾਂ ਅੰਦਰ ।

ਮੁਹੱਬਤ  ਦੀ ਹਿਨਾਂ ਵਰਗੀ , ਨਾ ਦੁਨੀਆਂ ‘ਤੇ ਹਿਨਾਂ ਕੋਈ ,
ਜੇ ਚੜ੍ਹ ਜਾਵੇ ਇਹ ਨਾ ਲੱਥੇ , ਝਨਾਂ ਅੰਦਰ, ਥਲਾਂ ਅੰਦਰ ।

ਅਗਰ ਮਸਜਦ ‘ਚ ਜਾਣਾ ਹੈ, ਦਿਲੋਂ ਇਹ ਹੀ ਦੁਆ ਕਰਨਾ,
ਮੁਹੱਬਤ   ਨਾ  ਕਦੀ  ਹਾਰੇ , ਝਨਾਂ  ਅੰਦਰ,  ਥਲਾਂ  ਅੰਦਰ ।

ਜ਼ਮਾਨੇ   ਵਾਲਿਆਂ   ਲਾਏ ਨੇ   ਫ਼ਤਵੇ  ਏਸ  ਦੇ  ਉੱਤੇ ,
ਤਸੀਹੇ ਪਿਆਰ ਨੇ ਝੱਲੇ , ਝਨਾਂ ਅੰਦਰ, ਥਲਾਂ ਅੰਦਰ ।

ਹੈ   ਭੁਜਦਾ  ਥੱਲ ‘ਚ  ਕਿਹੜਾ , ਕੌਣ ਮੱਝਾਂ ਨੂੰ ਚਰੁੰਦਾ ਹੈ ,
ਨਿਭਾਏ ਸਾਥ ਹਨ ਕਿਸ ਨੇ , ਝਨਾਂ ਅੰਦਰ, ਥਲਾਂ ਅੰਦਰ ।

ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਦੈ ਪਿੰਜਰ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦੇ ਕਈ “ ਸੱਗੂ “ ,
ਬੜੇ  ਹੀ ਖ਼ਾਬ   ਨੇ ਟੁੱਟੇ  , ਝਨਾਂ ਅੰਦਰ, ਥਲਾਂ ਅੰਦਰ ।

ਭੂਪਿੰਦਰ ਸੱਗੂ , ਵੁਲਵਰਹੈਂਪਟਨ ( ਯੂ.ਕੇ. )

828

***