ਛੇ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ—ਗੁਰਸ਼ਰਨ ਸਿੰਘ ਅਜੀਬ (ਲੰਡਨ) |
ਦਿਲ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੈ ਆਪ ਆਏ ਮੇਰੇ ਗ਼ਰੀਬ-ਖ਼ਾਨੇ॥ ਦਿਲ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੈ ਆਪ ਆਏ ਮੇਰੇ ਗ਼ਰੀਬ-ਖ਼ਾਨੇ॥ ਕਲੀਆਂ ਨੇ ਘੁੰਡ ਖੋਲ੍ਹੇ ਭੰਵਰੇ ਮਨਾਉਣ ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ, ਚੰਨ-ਚਾਰ ਲਗ ਗਏ ਨੇ ਘਰ ਦੇ ਨਸੀਬ ਨੂੰ ਅਜ, ਛਾਇਆ ਸੀ ਸੋਗ ਜਿਸ ਥਾਂ ਕੋਰੋਨਿਆਂ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਕਹਿਣੇ ਨੂੰ ਅਜ ਗ਼ਜ਼ਲ ਇਹ ‘ਗੁਰਸ਼ਰਨ’ ਮਨ ਬਣਾਇਆ, ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਦਾ ਅਜ ਦਿਹਾੜਾ ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਮਨਾ ‘ਅਜੀਬਾ’, ਪੂਜਾ ਗ਼ਜ਼ਲ ਦੀ ਕਰ ਰਿਹਾਂ ਦਿਲ ਜਾਨ ਤੋਂ ਪੂਜਾ ਗ਼ਜ਼ਲ ਦੀ ਕਰ ਰਿਹਾਂ ਦਿਲ ਜਾਨ ਤੋਂ॥ ਮੌਲ਼ਾ ਮਿਰੇ ਨੇ ਬਖ਼ਸ਼ਿਆ ਇਹ ਕਾਜ ਜੋ, ਕਹਿੰਦਾ ਰਹਾਂ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਸਦਾ ਹਰ ਹਾਲ ਵਿਚ, ਇਸ਼ਕ ਮੈਨੂੰ ਦੋਸਤੋ ਇਸ ਨਾਲ ਹੈ, ਸਿਮਰਨ ਮਿਰਾ ਇਹ ਬੰਦਗੀ ਪੂਜਾ ਮਿਰੀ, ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਫ਼ੁਸ ਫ਼ੁਸ ਨੇ ਨਿਤ ਭਾਵੇਂ ਸਨਮ, ਦਰਸ਼ਨ ਜਦੋਂ ਹੋਏ ਇਦ੍ਹੇ ਉਸ ਦਿਨ ਤੋਂ ਹੀ, ਮੁਸ਼ਕਲ ਬੜਾ ਬਿਨ ਜੀਵਣਾ ਹੈ ਏਸ ਦੇ, ‘ਗੁਰਸ਼ਰਨ’ ਜੀਂਦਾ ਹੈ ਗ਼ਜ਼ਲ ਦੇ ਆਸਰੇ, ਹੁੰਦੇ ਰਵੀ ਕਦੇ ਸਾਂ ਬੇਨੂਰ ਹੋ ਗਏ ਹਾਂ ਹੁੰਦੇ ਰਵੀ ਕਦੇ ਸਾਂ ਬੇਨੂਰ ਹੋ ਗਏ ਹਾਂl ਛਡ ਕੇ ਵਤਨ ਦੇ ਸੁਖ ਸਭ ਪ੍ਰਦੇਸ ਆ ਟਿਕੇ ਹਾਂ, ਮੇਰੇ ਵਤਨ ਜੁਦਾਈ ਨਿਤ ਕਟ ਰਹੇ ਹਾਂ ਤੇਰੀ, ਤੇਰੀ ਜੁਦਾਈ ਬਣ ਕੇ ਐਸੀ ਕਜ਼ਾ ਹੈ ਆਈ, ਤੇਰੇ ਬਿਨਾਂ ਕੀ ਜੀਣਾ ਤੇਰੇ ਬਿਨਾਂ ਕੀ ਮਰਨਾ, ਜੀਣਾ ਮੁਹਾਲ ਹੋਇਆ ‘ਗੁਰਸ਼ਰਨ’ ਭੌਂ ਪਰਾਈ, ਦੋ ਗ਼ਜ਼ ਜ਼ਮੀਂ ਨਾ ਮਿਲਣੀ ਸਾਨੂੰ ਵਤਨ ਦੇ ਅੰਦਰ, ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਸਤ-ਬਿਗਾਨੀ ਅਪਣੀ ਬਣਾ ਲਈ ਏ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਸਤ-ਬਿਗਾਨੀ ਅਪਣੀ ਬਣਾ ਲਈ ਏ। ੦ ੦ ਬਿਨ ਇਸ ਗ਼ਜ਼ਲ ਦੇ ਜੀਣਾ ਮੇਰਾ ਮੁਹਾਲ ਹੋਇਆ, ੦ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਚੁਣ ਕੇ ਮੋਤੀ ਲਾ ਗੂੰਦ ਮੈਂ ਅਰੂਜ਼ੀ, ੦ ਪੈਰਾਂ ‘ਚ ਪਾ ਕੇ ਪਾਇਲ ਸੰਗ ਨਖ਼ਰਿਆਂ ਸੀ ਤੁਰਦੀ, ੦ ਕਹਿਣੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ‘ਅਜੀਬਾ’ ਹੁਣ ਬੰਦਗੀ ਹੈ ਮੇਰੀ, 5. ਗ਼ਜ਼ਲ ਚੁਮ ਲਵਾਂ ਮਸਤਕ ਤਿਰਾ ਫਿਰ ਲਾ ਲਵਾਂ ਤੈਨੂੰ ਗਲੇ! ਪਿਆਰ ਤੇਰਾ ਦਿਲ ਮਿਰੇ ‘ਤੇ ਇੰਝ ਹਾਵੀ ਹੋ ਗਿਆ, ਹਰ ਸਮੇਂ ਤੈਨੂੰ ਧਿਆਵਾਂ ਨਾਮ ਤੇਰਾ ਵੀ ਜਪਾਂ, ਮੀਸਣੀ ਮੁਸਕਾਣ ਦੇਣੀ ਹੱਸਣਾ ਵਿੱਚੋਂ ਹੀ ਵਿਚ, ਯਾਦ ਤੇਰੀ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਜੀ ਰਿਹੈ ਦਿਲਬਰ ਤਿਰਾ, ਮੇਰਿਆਂ ਸਾਹਾਂ ‘ਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ ਤਿਰਾ ਜਾਨਮ ਵਜੂਦ, ਯਾਦ ਤੇਰੀ ਆਣ ਬਹੁੜੇ ‘ਵਾ ਦੇ ਬੁੱਲੇ ਦੀ ਤਰਾਂ, ਤੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਦੀ ਬਣ ਕੇ ਫ਼ਿਲਮ ਅੱਖੀਂ ਘੁੰਮਦੀ, ਕਾਸ਼ਨੀਂ ਚੁੰਨੀ ਤਿਰੀ ਤੇ ਰੰਗ ਗੋਰਾ ਵੇਖ ਕੇ, ਹੁਸਨ ਤੇਰਾ ਵੇਖ ਕੇ ਕੁਦਰਤ ਵੀ ਇਹ ਹੈਰਾਨ ਹੈ, ਅਦਾਵਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਨਖ਼ਰੇ ਅਜੇ ਤਕ ਯਾਦ ਨੇ ਮੈਨੂੰ॥ ਅਦਾਵਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਨਖ਼ਰੇ ਅਜੇ ਤਕ ਯਾਦ ਨੇ ਮੈਨੂੰ॥ ਅਜੇ ਤਕ ਯਾਦ ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਤਿਰਾ ਬੋਸਾ ਪਲੇਠਾ ਵੀ, ਨਹੀਂ ਭੁਲਣਾ ਤਿਰਾ ਤੁਰਣਾ ਮਟਕ ਦੇ ਨਾਲ ਐ ਹਮਦਮ, ਤਿਰੇ ‘ਤੇ ਦੋ ਜਹਾਂ ਦਾ ਹੁਸਨ ਛਾਇਆ ਸੀ ਮਿਰੇ ਮਹਿਰਮ, ਗੁਲਾਬੀ ਸੂਟ ਪਹਿਨੀਂ ਜਦ ਤੂੰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆਈ ਸੈਂ, ਤਿਰੇ ਹੱਥਾਂ ‘ਤੇ ਉਕਰੇ ਫੁੱਲ ਹਿਨਾਵੀ ਭੁਲ ਕਿਵੇਂ ਸਕਦਾਂ, ਤਿਰੇ ਨੈਣਾਂ ਸ਼ਰਾਬੀ ਤਕ ਸੀ ਮੈਂ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦਾ, ਅਜੇ ਤਕ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਿਆ ਕਲੀ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੀਏ ਨੀ, ਗੁਲਾਬੀ ਤੇਰਿਆਂ ਹੋਠਾਂ ਦੀ ਕਿੱਦਾਂ ਮੁਸਕਣੀ ਭੁੱਲਾਂ, ਤਿਰਾ ਨਿਤ ਦੇਰ ਤਕ ਕਰਨਾ ਮੈਨੂੰ ਗੁਡ ਬਾਏ ਜਾਂਦੇ ਨੂੰ, ਨਹੀਂ ਅਜ ਤਕ ਵੀ ਹੈ ਭੁੱਲੀ ਤਿਰੇ ਮੁਖੜੇ ਦੀ ਸਪਣੀ ਜ਼ੁਲਫ਼, ਕਿਵੇਂ ‘ਗੁਰਸ਼ਰਨ’ ਭੁਲ ਸਕਦਾ ਹੈ ਤੇਰੀ ਪਾਕ ਉਲ਼ਫ਼ਤ ਨੂੰ, |
(ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਛਪਿਆ: 15 ਸਤੰਬਰ 2021) *** 363 *** |